У 1812 годзе, у часе паходу Напалеона на Маскву, ваенным камендантам Глыбокага быў генерал Гомеш Фрэйра дэ Андрадэ. Гэта ўнікальная асоба, нацыянальны герой Партугаліі, ён нават быў намаляваны на партугальскіх грашовых банкнотах.

Пасля канчатковай паразы Напалеона ў 1815-м годзе Фрэйра вярнуўся ў Партугалію ў 1817 годзе, дзе неўзабаве быў замяшаны і абвінавачаны ў кіраўніцтве змовай супраць манархіі караля Іяана VI, які, хоць і знаходзіўся ў выгнанні ў Бразіліі, усё яшчэ быў прадстаўлены рэгенцтвам у мацерыковай Партугаліі пад кіраўніцтвам брытанскага ваеннага ўрада маршала Ўільяма Карра Берэсфорда. Фрэйра быў арыштаваны, змешчаны ў турму, прысуджаны да смяротнага пакарання і павешаны 18 кастрычніка (хоць ён прасіў расстраляць яго) побач з фортам Сан-Жуліян-да-Барра ў Оэйрасе за злачынства дзяржаўнай здрады разам з адзінаццаццю іншымі людзьмі, уключаючы палкоўніка Мануэля Мантэйру дэ Карвалью, маёраў Хасэ Кампела дэ Міранда і Хасэ да Фонсека Невеш і восем армейскіх афіцэраў. Целы Гомеша Фрэйра і некаторых іншых былі абезгалоўлены, спалены, а іх попел выкінуты ў мора. Гэтая дата больш стагоддзя была днём жалобы ў партугальскім масонстве, і нават сёння Фрэйра шануюць як аднаго з вялікіх масонаў і пакутніка за волю, у яго гонар названы шматлікія ложы, і шматлікія прысвечаныя выбіраюць яго сімвалічнае імя.

Уладзімір Скрабатун.